Su istasyonları, internet cafeler, cep telefoncular… Bu meslek dalları Türkiye'de bir rüzgarın etkisiyle patlama yapmış; neredeyse her köşe başına bu işleri yapan bir işyeri açılmıştı. Son dönemdeki furyamız da benzin istasyonları. Sistemin tamamen serbest piyasa koşullarına göre hareket eder hale gelmesinden sonra neredeyse her gün yeni bir akaryakıt dağıtıcısı sisteme katıldı. Tabii son dönemdeki istasyon artışının önemli nedenlerinden biri de Rekabet Kurumu'nun Eylül ayından itibaren istasyonların dağıtıcıyla intifa sözleşmesini 5 yılla sınırlandırmış olması. Mevcut bayileri de kendi ağına katmak isteyen sayısız dağıtıcı bu kararın da etkisiyle piyasaya girmiş oldu.

Otoyollarda sürekli farklı isimlerle gördüğümüz değişik istasyonların bir çoğu agresif fiyat politikalarıyla tüketicinin ilgisini çekiyor. Ancak bazı istasyonlarda fiyat farkı o kadar büyük ki ticari mantık bu kadar büyük farkı açıklamakta zorlanıyor. Bazı istasyonlarda yazan fiyatlar neredeyse rafi neri çıkış fiyatının dahi altında. Bu inanılmaz fiyatların nedenlerini araştırdığımızda ise karşımıza enteresan sonuçlar çıktı. İlk olarak bir çok istasyonda yer alan "totemlerde" bilgi hatası var. Çoğu totemde yazan fiyatlar aslında geçmişten kalan ve sonrasında "bir nedenden ötürü değiştirilmeyen" fiyatlar olarak karşımıza çıkıyor. Tabii tüketici olarak istasyona girip pompanın araca yerleştirilmesinden sonra gerçek fiyatla karşılaşıyoruz. Enerji Piyasası Denetleme Kurulu fiyat aldatmacasından dolayı gelen şikayetleri değerlendirip, gerekli cezaları istasyonlara kesse de bu karmaşanın bir türlü önüne geçemiyor.

Yapılan en büyük aldatmacalardan biri de pompanın metrajıyla oynanması. Bu durumun ispatının neredeyse imkansız olmasından ötürü bazı istasyonlar bu uygulamayı kullanıyor. Pompa metrajıyla oynanması sonucu diyelim ki 10 litre yakıt aldığınızda aslında bozuk olan sistem nedeniyle aldığınızı sandığınız hacimden biraz daha az akaryakıt alıyorsunuz.

Ulusal marker uygulamasına geçilmesine ve düzenli denetimler yapılmasına rağmen Anadolu kentlerinde yine de kaçak yakıtın önüne zor geçiliyor. Bazı istasyonlar ise "dahiyane" buluşlar gerçekleştirerek yakalanmamayı da başarabiliyor. Geçtiğimiz günlerde bir istasyonda uzaktan yapılan ek tank uzaktan kumanda ile kontrol ediliyor ve denetim anında normal akaryakıt pompadan çıkarken, denetim dışı anlarda kaçak akaryakıt pompadan araçlara aktarılıyor. Yeni dağıtıcılarda fiyatların yaygın akaryakıt dağıtıcılarına göre biraz daha düşük olması reklam, piyasada yer kapma mücadelesi gibi nedenlerden ötürü mümkün ancak rafineri çıkış fiyatına yakıt almamız imkansız. Tüketiciyi yanılgıya düşürme ya da dolandırıcılık yalnızca akaryakıt sektörüne özgü bir durum değil. Her alanda bir takım aklı evveller çeşitli numaralarla devleti ya da tüketiciyi bir şekilde kandırmayı başarıyor. Ancak hukuk devletinin bir gereği olarak devletin caydırıcı biçimde bu tür oyunlara girişen istasyonlara gerekli hukuki cezaları uygulaması gerekiyor. Tabii akaryakıt üzerindeki olağanüstü vergi yükü de tüketicinin bu tür aldatmacalara ilgi duymasında etken. Devletin bir an önce dünyanın en pahalı akaryakıtını satın alan Türk tüketicisinin sırtındaki ağır yükü kaldırması gerekiyor.