Formula 1'de 2000'li yılların ilk yıllarının tamamı büyük bütçelerin, büyük üreticilerin üstünlüğüyle geçti. Hem şasi hem motor üreten takımlar hem büyük avantaj sağlıyordu hem de markanın büyüklüğü takımı doğal biçimde öne çıkartıyordu. Sürpriz şampiyon ya da atılım görmek imkansızdı ve seyirciler de yavaş yavaş durumdan şikayetçi olmaya başlamıştı. Sporun takip edilmesinin en önemli nedenlerinden biri olan öngörülememizliğin yarattığı doğal merak neredeyse ortadan kalkmıştı. Ancak Formula 1'de tarihin akışı 2009 yılında değişti. Honda'nın takımı kapatma kararı almasından sonra takımı satın alan Ross Brawn sürpriz biçimde şampiyonluğa uzanınca seyir değişti.

Brawn GP'nin şampiyonluğuyla tamamlanan 2009'un ardından 2010 yılına çok daha heyecanlı girilmişti. Her geçen gün kendini geliştiren Vettel, Ferrari'ye geçen Alonso, çift şampiyonla yarışan McLaren, efsane şampiyonu geri döndüren Brawn GP gibi takımların pilotları şampiyonluk konusunda oldukça iddialıydı. Bahsettiğimiz tüm pilotların sezon boyunca öne çıktıkları dönemler oldu ancak neredeyse tamamının performansı saman alevi gibiydi. Ancak Brezilya GP'nin ardından şampiyonluğu garantileyen Red Bull Racing pilotları sezon boyunca en istikrarlı görüntüyü çizen pilotlar oldu. Abu Dabi GP'ye büyük avantajla giren son yarışların yıldız ismi Fernando Alonso'ya üçüncülük dahi yeterken elindeki avantajı değerlendiremedi ve şampiyonluğu elinden kaçırdı. Yarışı şampiyonada üçüncü sırada bulunan Vettel kazanırken, takım arkadaşı Webber'i de geride bırakarak şampiyonluğa uzanan isim oldu. Vettel bu zaferiyle tarihin en genç yarış kazanan pilotu olmayı da başardı.