Alfa Romeo ve Lancia'yı son 20 yılda halka indirmek beyhude bir çaba olmaktan öteye geçemedi. Punto'nun "şekilli" kardeşi MiTo, vasat 166 veya çok ağır Brera gibi modeller Alfa Romeo'nun hatalı ürün stratejisinin örnekleri arasında yer alıyor. Ancak Alfa Romeo son dönemde doğru, daha doğrusu seçkin bir yolda. 2018 yılına kadar 5 milyar Euro tutarında bir yatırımla 8 yeni modelin piyasaya sürülmesi amaçlanıyor. Alfa Romeo'nun premium sınıfta sportif bir alternatif olarak konumlandırılması tam gaz süren bir işlem konumunda.
Lancia markasının hayranlarıysa böylesi bir yatırımı ve geleceği ancak rüyalarında görebilirler. Son olarak Chrysler 200 ve 300'ü Flavia ve Thema olarak "logolayan" Lancia, büyük minivan Voyager'ı ise adını bile değiştirmeye ihtiyaç duymadan Lancia Voyager olarak pazarladı. Buna "logo mühendisliği" adı veriliyor. İtalyan restoranında taze makarna siparişi verip de karşılığında hamburger ve kızarmış patatesle karşılaşanların bu duruma şaşırmaması gerekiyor. Zira restoran batık halde. Ve son bir çare olarak işe dahil olan Amerikalılar da bildikleri tarzı sunabiliyorlar. Lancia bu yıl 111'inci doğum gününü kutluyor ve güncel olarak bakıldığında markanın gerçek anlamda kendi imzası olan tek modeli olan Ypsilon bu yıldan itibaren sadece anavatanı İtalya'da satılacak. 2019 ise Lancia için daha da acı bir yıl olacak.
KARŞILAŞTIRMA ·ALFA ROMEO 156 GTA, LANCİA DELTA HF INTEGRALE EVO II
Çünkü kepenkler belki de bir daha hiç açılmamak üzere kapanacak. Bir zamanlar mühendislerin markası olarak bilinen Lancia, bu tarihten sonra tarihin tozlu sayfalarındaki yerini alacak. Alfa Romeo ve Lancia, gelenekleri ve geçmişi zengin olan iki marka ve sırasıyla 1986 ve 1969'dan bu yana Fiat çatısı altında yer alıyorlar. Kısa bir süre öncesine kadar Alfa Romeo'nun başındaki isim olan Harald Wester, markayla ilgili olarak şu cümleyi kurmuştu: "Alfa olarak DNA'mızı kaybettik ve bunu tekrar diriltmeliyiz."
Alfa Romeo DNA'sını oluşturan en önemli kısım sportif aromalı, değerli otomobiller olmuştur. Bu DNA'yı en iyi yansıtan modellerden biri de 20'nci yaşını kutlamaya hazırlanan 156. Modelin en güçlü versiyonu olan GTA, 2002 yılında yollara çıktı. Model sadece karizmatik V6 motoru ve heyecan verici ancak aynı zamanda da katıksız tasarımıyla son gerçek klasik Alfa Romeo olarak kabul edilmiyor. GTA kısaltması 60'ların ortasından 70'lerin başına kadar yarış pistlerinde fırtınalar kopartan Bertone coupe'lerine kadar uzanıyor. Milanolu marka, 9 Eylül 1963 tarihinde Giulia Sprint GT'yi tanıttı. Giulia Sprint'in efsaneye dönüşmesi Alfa Romeo ve yarış departmanı Autodelta'nın 1965 yılında mütevazı Sprint'i mücadele gücü yüksek bir yarış otomobili haline getirmesiyle gerçekleşti. Otomobilin 4 silindirli motoru 1570 cc'den 170 HP çıkartırken, bu gücün başa çıkması gereken ağırlık sadece 745 kilogramdı. Güçlü, hızlı ve "alleggerita" yani hafifletilmiş. GTA tanımı doğmuş ve otomobil 205 kg hafiflediği için bazı ukalalar tarafından bir çeşit azalma olarak görülmüştü. Güç ve hafifliğin birleşimi sayısız yarış başarısını da beraberinde getirip GTA mitinin doğmasını sağladı.
156 GTA, nefes kesen yarış başarılarına imza atamamış olsa da sportif beklentileri yaklaşık 1,5 tonluk boş ağırlığa karşın sunabildi. Alleggerita başka şeyleri aklına getirse de 156 GTA sadece Zender imzalı spoylerler ve sportif iç mekanıyla bir spor sedan değil. Otomobilin can alıcı noktası modelle birlikte sonu gelen 3,2 lt'lik V6. Motorun temeli 1979 yılında 2,5 lt'lik V6 olarak Giuseppe Busso94 otohaber | 2017 Direksiyonu çevir, gaz ver ve mükemmel tutunma sayesinde bir sonraki virajlar için sevin. 6 7 1 Dik bir açıyla yerleştirilen Momo direksiyonun kullanıldığı kokpit köşeli yapısıyla tipik bir 80'ler tarzı 2 Çok önemli: Turbo basıncı göstergesi 3 Motor yağının takibi hayati 4 Recaro Highback koltuklar örnek destek sunuyor 5 Beş kişilik oturma yeri sunan otomobil günlük kullanıma uygun 6 Evo'nun 16 inçlik hafif alaşım jantları tüm zamanların en güzelleri arasında 7 Integrale, 1987'den beri Lancia'da 4x4 ile eşanlamlı. fil, 1953 yılından bu yana Lancıa'nın spor modellerinin maskotu tarafından atılmıştı. Nesillere tanıklık eden, bu yüksek devir seven motorun son evrimi GTA sürümünde karşımıza çıktı. Alfa Romeo, bu motordan sonraki 6 silindirli güç ünitelerini Holden/GM'den tedarik etti. Bu motor Alfisti'ler (Alfa Romeo tutkunları) tarafından sadece göz kamaştıran görünümüyle değil, bu yönüyle de son gerçek Alfa motoru olarak kabul ediliyor. Kontak anahtarının çevrilmesiyle duyulan boğuk kükreme sürücünün yüzüne bir tebessüm konduruyor. 3,2 lt'den çıkan 250 HP, vites yolları birbirine çok yakın olan 6 ileri vitesli bir manuel şanzıman tarafından kontrol ediliyor. 60 derecelik silindir sırası açısına sahip olan "sporcu yürek" rölantiden itibaren sunduğu spontan güçle keyif veriyor. Orta sınıf sedanda, özellikle virajlarda, atalarının hafifliğinin eksikliği kendini bir şekilde hissettirse de, direkt ve hassas direksiyon sistemine eşlik eden sıkı yürüyen aksam 156 GTA'ya kendine has bir Alfa sürüş hissi kazandırıyor. Bugün orijinal bir 156 GTA bulmak sadece kısıtlı üretim adetleri yüzünden değil, otomobillerin sahipleri tarafından modifiye işlemlerine de tabi tutulmaları yüzünden de zor.
156 GTA gibi arzulanma faktörü çok yüksek ancak nedeni farklı bir otomobil de Lancia Delta HF Integrale. Delta, 1979 yılındaki Frankfurt Otomobil Fuarı'nda mütevazı bir kompakt aile otomobili olarak tanıtıldı. Giugiaro tarafından tasarlanan köşeli karoserin altında Fiat Ritmo teknolojisinin yanında biraz da Lancia ruhu saklıydı. Peki, bu mütevazı halk otomobili nasıl oldu da bir efsaneye dönüştü? Delta bugün de ralli tanrısı olarak kabul edilen bir otomobil. 1987-1992 arasında elde edilen 6 dünya şampiyonluğu Delta'ya ölümsüzlüğün kapılarını açtı. Kompakt hatchback o dönemde aslında acil bir çözüm olarak kullanılmıştı. Dünya Ralli Şampiyonası'nda yapılan kural değişikliği sonrasında Lancia, 7 yaşındaki olgun Delta'yı dört tekerlekten çekişli ve turbo motorlu bir sporcuya evirdi. Ve bu evrimin sonunda başarı geldi: Safari Rallisi'nin kumlu ve çamurlu parkurlarında ve Monte Carlo'nun buzlu dağ yollarında Delta HF Integrale doğdu. HF (High Fidelity-Yüksek Sadakat) kısaltması ilk kez 1966 yılında kullanılmıştı. Lancia, 1987 yılında Delta HF 4WD ile dünya şampiyonu oldu. Bir yıl sonra modelin halefi Delta Integrale ortaya çıktı. Delta, kariyeri boyunca Grup A'da toplam 46 birincilik elde ederken bunların altısını Monte Carlo'da kazandı. Homolagasyon için üretilen 5000 örnek 165 HP güce ve yarış otomobilinden farklı olarak standart genişlikte bir karosere sahipti.
1989 yılı geldiğinde evrimin bir sonraki adımı Delta HF Integrale 16V ile yaşandı. Yol versiyonu da 200 HP gücündeki 16 supaplı motora kavuştu. 1991 sonunda Lancia Fabrika Takımı, Dünya Ralli Şampiyonası'ndan çekilme kararı alırken, 1992 sezonunda marka tarafından desteklenen Jolly-Club Yarış Takımı dünya şampiyonu olmayı başardı. Delta Integrale Evoluzione'nin yol versiyonu 210 HP'ye çıkarken 5,7 saniyelik 0-100 km/s hızlanmasıyla dönemi için yepyeni standartları da belirlemiş oluyordu. 1993'te ortaya çıkan son versiyon Evo II'de katalizatörlü turbo motor artık 215 HP'ydi. Evo II döneminin en güçlü ve hızlı Delta'sı olmak dışında klima gibi standart sunulan özellikleriyle aynı zamanda en zengin donanımlı Delta unvanını da taşıyordu.
Delta Evo'ya dışarından bakıldığında otomobilin geniş kalçaları ve yükseğe konumlandırılmış tavan spoyleri saf sportifliği simgeliyor. Yüksek sırtlıklı Recaro koltuklardaki yerimizi aldığımızda fark edilen alçak sürüş pozisyonu, Delta'nın neden başarılı bir ralli otomobili olduğu konusunda fikir vermeye başlıyor. 4 silindirli turbonun uyanışı şaşırtıcı derecede sıradan bir sesle oluyor. Otomobilin agresif görünümü aksini düşündürse de kükreme yok, ıslık yok... Delta'da tüm sıvılar ısınana kadar geçen sürede otomobil şaşırtıcı derecede sakin kalıyor. Eski usul bir turbo kullandığımıza dair bir işaretle karşı karşıya kalmıyoruz. Ralli efsanesi asfalt üzerinde nazik ve hesaplanabilir bir sürüş ortaya koyarken, yüksek hızlarda da korkudan eser yok. Direksiyon, frenler ve genişletilmiş iz açıklığına sahip yürüyen aksam sürüşü aktif ve sezgisel olarak kontrol edilen bir üniteye dönüşüyor. 3000 devir seviyesinden itibaren kendini gerçek anlamda gösteren, yüksek devir seven turbo motora birinci sınıf bir güç aktarımı da eşlik edince viraj çıkışlarında hızlanmak gerçek bir keyif haline geliyor. Dikkat edilmesi gereken tek husus, insanın kendini virajlara kaptırıp akaryakıt istasyonunu kaçırmaması. Zira 10,6 lt/100 km olarak açıklanan ortalama yakıt tüketimi fazlasıyla iyimser bir fantezi. Bakımları düzenli olarak yapılan korunmuş iki orijinal olarak Hem Alfa hem de Lancia büyük bir keyif veriyor. Alfa, yüksek bir güç ve kulağa hoş gelen ses yayan zamansız bir zarafet örneği sergilerken, Lancia'daki güç aktarımı ve esnek motor bambaşka bir viraj keyfi veriyor. Gelenek sahibi iki markanın son yıllardaki modellerine bakıldığında bir konu kesinlik kazanıyor: İkisi de markaların son gerçek karakter oyuncuları.
Yazı: Ingo Eiberg-Eray Özgür
Fotoğraflar: Frank Ratering
SONUÇ:Yılın Otomobili unvanını her ikisi de taşıyor. Delta, 1980 yılında bu unvanı kazanan ilk ve tek Lancia olurken, 18 yıl sonrasında Alfa Romeo 156 da bu onura layık görüldü. Bu durum ikisini de otomatik olarak ölümsüz klasikler haline getirmiyor. Sahip oldukları özelliklerin toplamı ortaya ölümsüz otomobiller çıkartıyor. Alfa Romeo 156 kısa bir süre sonra 20 yaşında olacak. Ve özellikle de GTA versiyonuyla önünde uzun ve keyifli bir genç klasik kariyeri var. GTA'nın sesi bağımlılık yaratıyor. Lancia Delta HF Integrale, dünyanın en zorlu rallileri sayesinde bir otomobil ikonu haline geldi. Çeviklik, güç aktarımı ve gücün kendisi otomobilin en öne çıkan yönleri. Bu iki İtalyan'a sahip olanlar yanlış yapmış olamazlar.
INGO EİBERG
