Gençliğimizde ya da çocukluğumuzda kendilerine ayrılmış otopark alanlarını tamamen kaplayan, büyük boyutlara sahip otomobiller vardı. Bu otomobiller çalıştığı zaman, adeta en sevdiğimiz şarkının sözlerini hatırlatır gibi olurduk. Homurdanan V8 motorlarıyla dikkatleri üzerine çeken bu otomobillere sahip olamayanlar, kıskançlıklarını "Zaten çok yakıt tüketiyor" diyerek dile getirirlerdi. Bahsettiğimiz bu otomobiller, bazı Avrupalı istisnaları saymazsak hep Amerika'dan gelirdi. Dodge Challenger da zamanın safkan Amerikan otomobillerinin tüm özelliklerine uyan bir makineydi. Chrysler Grubu'nun General Motors'a ve Ford'a rakip olarak ürettiği Challenger, coupe ve cabrio karoserleriyle 1970 yılında yollara çıktı. Uzun motor kaputu, direksiz kapıları ve genişliğiyle dikkat çeken Challenger'ın çift yuvarlak farları aracın burnunda adeta gizlenmeye çalışıyordu. Challenger'da görev yapan tek 6 silindirli motor 145 HP güce sahipti ve bu sayede performansı geri ön planda tutmayanlar için farklı bir alternatifti. Challenger'da 8 farklı V8 vardı ve bunlar 230 HP ile 425 HP arasında değişen güç seçeneklerini otomatik veya manuel şanzımanla birlikte sunuyorlardı. Challenger'da DANA tarafından üretilen kilitli diferansiyel görev yapıyordu. Ön tekerleklerde bağımsız süspansiyonlar, viraj denge çubukları ve diskli frenler kullanılıyordu. Arka camları da açılabilen Challenger'ın arka koltukları, üç kişinin rahatlıkla sığabileceği kadar genişti. Yan yana 4 yuvarlaktan oluşan gösterge panelinde 150 mil (250 km/s) yazısı ve yanındaki motor devir göstergesi kullanıcısını heyecanlandırırken; yakıt, hararet, motor yağı göstergeleri ve saat ile her türlü detay izlenebiliyordu. İlk Challenger'lar arasında bulunan HEMI motorlu modeller ise özellikle kalkış yarışçılarının tercih ettiği bir seçenekti. 1971 model Challenger R/T'nin motor kaputunda bulunan çift hava girişi, siyah üzerine gümüş boyalıydı ve fiberglastan üretilmişti. 1973 yılında yaşanan petrol krizi, Challenger'ın motor gücünde sınırlamalar yapılmasına neden oldu. Ama bu yaşaması için yeterli olmadı. 1 yıl sonra Challenger'ın üretimine son verildi. Challenger 4 yıllık üretim serüveninde 188.600 adet satıldı. İkinci nesil Challenger, 1973 yılında yürürlüğe giren ABD Kurumsal Ortalama Yakıt Tasarrufu (CAFE) standartlarını karşılamak için ekonomiyi ön planda tutan bir modeldi. Mitsubishi teknolojisini kullanarak 1978 yılında üretilmeye başlanan Challenger, selefi ne göre çerçevesiz kapılarını korurken küçülen karoserini 4 silindirli motorlar yürütüyordu. Mitsubishi'den alınan 1.6 lt 77 HP'lik ve 2.6 lt 105 HP'lik 4 silindirli motorlar titreşimsiz çalışma karakterleri ve sundukları performanslarıyla kullanıcıların beğenisini kazandı. Dodge Challenger, kardeşleri Plymouth Sapporo ve Mitsubishi Galant Coupe ile birlikte 1984 yılına kadar üretildi. K-platformunda üretilen kardeş modellerden yılda ortalama 13.000 adet satılıyordu. 2008 yılında yeniden üretilmeye başlanan Challenger, Mitsubishi ve Plymouth gibi kardeşleri olmadan tek başına üretilmeye devam ediyor. Günümüzde 40'ıncı yaşını kutlayan caddelerin heybetli ve gürültülü modeli Challenger, güncel Mustang, Camaro veya New Beetle gibi retro modasına uyarak yeniden tasarlandı. Yeniden dirilen bu model, günümüzde özellikle Amerikalıların hala keyifle bindiği ve etkinliklerin vazgeçilmez bir aracı olmaya devam ediyor.