Tüm ülkenin bir şehirde yaşama ütopyasına ulaşacağımız günler sanıyorum yakın. Tabii plansızlık ve altyapı eksikliğinden ayrıca 20 milyonluk şehrin boşaltım musluklarının 3 adet 3 şeritli yol ve kısıtlı sayıdaki feribottan ibaret olduğunu düşününce Körfez'e yapılacak bir köprüye acil ihtiyaç olduğunu düşünmeye başladım. Deprem bölgesinde olan ve riski yüksek olarak adlandırılan İstanbul'un olası bir doğal afette hepimiz için bir kafes olma ihtimalinden de ürktüm.

Her zaman olduğu gibi bayramda şehri terk edenler için uyarılar, tuzak radarlar ( ki ortalama 20-30 km/s hızla gidenler şanslıydı) , ek seferler etki etmedi. 1 km'lik yolu 2 saatte alan da var, Bahçeşehir'den feribot iskelesine 6 saatte gelen de. Bu tatil herkese trafiğe çıkmadan yol durumuna bakmayı öğretti. Bilenleri de uzmanlaştırdı. Yolculuk sırasında genelde yolculuklarda uyumayı tercih eden sağ koltuk yolcularının ellerinde akıllı telefonlarla, "sağa dön, 500 metre trafik var, dağ yolu var" gibi uyarılarla sürücü- eşlerini uyardıklarına şahit oldum. Yani adeta bir hayat mücadelesi gibi şehri boşaltırken, hayatında yollara hiç bakmamış, 50 kere aynı yere gitse yolu bulamayacağını düşündüğünüz eşiniz, arkadaşınız bir anda başınıza Co- Pilot kesildi. İşte ben de böyle bir sahneyle İstanbul'u terkettim. Şehirden deniz yoluyla ayrılma kararım, 2 kez baktığım ve kıpkırmızı duran otoyolları görünce 4 saat ertelenmiş olsa da Yandex'in şükranlarımı sunduğum navigasyonu sayesinde hayatımda ilk kez gördüğüm yollardan, aralardan derelerden, dolaşa dolaşa feribot iskelesinin gişesinin önüne kadar çıktım. Minnettarım. Sanıyorum 4-5 saatimi kurtardım. Navigasyona kendimi o kadar kaptırdım ki her "kırmızı" trafik uyarısında bir başka dağ yoluyla yola devam ettim. Şanslıyım ki altımda 4x4 aktarmalı bir Mazda CX-5 vardı ve zaman zaman yolları bile pas geçtim. Her işte bir hayır vardır diyerek sağ koltuk yolcularına co-pilotluk deneyimi yaşatan bayramı da böylece atlattık.

Topuklu Giydi Ehliyetten Oldu

Geçtiğimiz günlerde yabancı kaynaklardan okuduğum bir haberi sizlerle paylaşmak isterim. Türkiye'nin aksine genelde trafik kuralları olan ülkelerde, ehliyetlerin geçerlilik süreleri vardır. Yurtdışında bir polisin "sizin ehliyetiniz niçin süresiz" sorusuna veremediğim cevabı unutamam. Ehliyet almanın zor, yenilemenin de şart olduğu Japonya'da 600 dolarlık sınavda, otomobil kullanmaya uygun olmayan ve muhtemelen topuklu ayakkabıyla araç kullanan şanssız sürücünün ehliyet alamaması, 35 kez aracını stop ettirip 90 puan ile direksiyon sınavından geçen Türkiye sürücülerini hatırlattı. İşte trafiğin "böyle" olmasının bir diğer nedeni?